Lüchow. Vör einig Johrn hem wi uns mit poor Fruns einmol in Woch dropen un hem Gitarre spölt. Twei von uns harn dat grod erst lehrt un dat mök uns grot Spoß. Wi hem Schlogers, Volksleeder un plattdütsch Leeder spölt un dorto sungen. To Wihnacht wärn ok Wihnachtsleeder an Reig. Wi hem uns ümmer bi uns in Stuv dropen, weil wi dor keiner störn dän.
Natürlich geiv dat denn ok wat to drinken, meist Rotwien. Denn föll uns ümmer mehr in je mehr wi drunken harn un dat spöln güng ok ümmer beter, dachern wi jedenfalls. Einmol in Advent, woll ich de Disch farich moken un heff markt, dat ick gornix to Naschen mehr in Hus har. Nu har ich ok noch kein Tied hat lütt Koken to backen un heff noch rasch losföhrt un woll wölk inköpen. In Loden stünn ein grot Upsteller mit Vanillekipferln. Oh schön, dach ick, dat is genau richtich – un heff ein Paket köfft. Ein beten Schokolod noch tau. Un denn künn dat losgon. To Hus heff ich de Rotwienglös up Disch stellt un ein schön Schöttel vor dat Naschwark togang kregen. As ick de Paket mit Vanillekipferln upreten har un utschütter, käm dor bloß Pulver rut. Dor har ick ein Backmischung köfft. Ick wer so dull. Bet hüt kann ick kein Vanillekipferln sehn, ohn doran to denken. Un backt heff ick jem ok noch nich werrer.
ju Elke Laufs
Wenn ok du, leeve Leserinnen un Leser, en plattdüütsche Geschicht in düsse Zeitung vertellen wullt, schik dien Geschicht geern an kiebitz@ejz.de.