Nostalgie – dat wärn noch Tieden!

Lüchow. Wi wärn letzt in Urlaub, un up Rückwech hem wi in Bad Windsheim övernacht. Dat is ein lütt Fachwarkstadt an der Aisch westlich vun Nürnbarch. Dat is ein Kurort un Quellort vun poor Mineralfirm. Stellt ju vör, dor gev dat noch Parkuhrn. An jerer Parkplatz stünn ein. Enzel Parkuhrn heff ick as Kind letztmol sehn in Lüchow in de Karkstrot. Dor hast 10 Pennig rinstekt un künnst ein halv Stunn dor stohn bliebn mit Auto. Dat wärn noch Tieden! Hüt köst dat glieks ein Euro orer mehr. Erst müsst wer weit wu wiet lopen bet to de Parkuhr, denn löppst werer trüch to Auto. Wenn du beten to lot trüchkümmst, wenn de Tied afflopen is, klevt ein Strofzetel an Schief un müsst 20 Euro betolen. Mien Vorer hat 1966 anfung bi de Aachen Münchner Versekerung to arbeiten un he müsser no Hannover to Schulung. Also is he los mit Auto. Hei hat god henfunn, ober he wüsser nich, wu he sein Auto affstelln künn, denn in de Stadt stünn so komisch Stangen mit ein Uhr an. Hei is ümmer um de Uhrn rumlopen un verstünn de Welt nich mehr. Wat dat to bedüden har mit düsse komisch Uhrn. Hei trurer sick nich sien Auto dor afftostelln, hei har Bang, dat se dat Auto affschlepen. In sien Vertwieflung is he up ein Ach-terhoff föhrt, hat dat Auto affstellt un is to sien Schulung hen, denn he wär all lot dran. An Obend käm he an sien Auto nich ran, man har de Pört toschloten. Tja, nu stünn hei dor minn` in Hannover ohn Aoto ohn Ohnung un wüsser sick kein Hölp. In sie Not hat he an jerer Dör schlon un klingelt, bet einer käm un em hulüen hat, dat he sein Auto trüch, kreg! Tja, so is dat, wenn man vun Land kümmt un sick in Stadt nich utkennt. Löterhat Papa de Geschicht gern vertelltun as ick in Bad Windsheim de oll Parkuhrn sehn heff, müss ick glieks doran denken un hartlich lachen!

Ju Annedore Woltersdorf

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert