lk Lüchow. Een Hund is een trüh Kamerod, bi Katten secht man, de bruken Personol. Ick glöv, wenn se in Hus wohn. Bi uns up Hoff, dor sünd se buten, dat heit in Schühn un Stall. De bruken wi ok, süss wörn de Müs un de anner Langschwänzigen överhand nehm!!! Uns Hund „Ben“ is vör een por Johr störm. Dat wär de „best“ Hund de man sick vörstellen künn. De hat nich beten un he freier sick över all, de komen sünd. Hei wär de Chef up Hoff. An Dag wärn de Katten up Böhm un obends, wenn de Hund slöper, käm se runner. So har allens sien Ordnung!
Bet up de Dach, dor at Ben een Katt öber Hoff in Kohstall jocht. De Köh sprungen all dörcheinanner un bölkern. Dat durer nich alltolang, denn käm de Hund rutjachtert ut Kohstall un de Katt achternoh. De Katt at de Hund över Hoff jocht un Ben is mit inklemmt Schwanz un jaulnd von Hoff lopen!
Un de Katt güng stolt över Hoff! Man künner meen se wör gliks seng: „De heff ick dat ober wießt.“ De Hund is röber lopen to uns Nober‘s Hund ,,Alma“ un hat er as Verstärkung mitbröcht. De beidn hem de Katt över Hoff jocht, in Kohstall rin un denn up Strohböhm. Ji glöven gör nich, wu stolt de beidn Hunnen över Hoff lopen sünd.
Wat secht uns dat: dat is ümmer god, een Fründ to hem. Ick wünsch ju noch een schön Dag, un lot ju nich glieks in Bockshorn jogen!
Ju Annedore Woltersdorf
Wenn ok du, leeve Leserinnen un Leser, en plattdüütsche Geschicht an düsse Steed vertellen wullt, schik dien Geschicht geern an kiebitz@ejz.de.