Lüchow. Dütt Johr hett Grootvader de Wiehnachtsgeschicht vertellt. Du hest richtig läst, vertellt. Süs hett dat jümmers Grootmoder bi us in Burgdörp makt, avers de wör düt Johr to ehr Dochter nah Neuseeland flagen. Se harr ehr schon thein Johr ni sehn un dor schall to Wiehnachten een Enkel born warn. Nu harr Grootvader de Geschicht avers een beten anners vertellt. He harr dann Stirn von Bethlehem utlaten un de dree Wiesen total vergeeten. De Kinner wörn enttüscht. Oma kann dat veel beeter as du. Sowat möt he sik anhörn. De Geschicht is siet Christi Geburt gewiss veele zig dusendmal vertellt worrn und dorbi kann schon passern, dat sik de Text jedes mol een beeten ännert het . Un wokeen het dat domals schon markt. Us Kinner hüt sünd plietschser. De markt sowat glieks. Un de Astronomen rätselt hüt noch, welke Stirn is dat domals woll weesen is, de jüm dan Weeg wiest hett na Bethlehem. Betlang hebbt se dat nich rutkregen. Grootvader mööt de Kinner verspreken, dat de Wiehnachtsgeschicht von’t nächste Johr an völäst ward. Dann is se wedder so, wie Grootmoder se vertellt het, denn de Geschicht is so, wie se is, to un to scheun. Un so is se ok anno 1440 druckt worn. To düt Datum nöhm Johannes Gutenberg seine Druckpresse in bedreve un bröch de Geschicht to Papier. Un siet disse Tied het ok keen een wat doran ennert, wenn he se afläsen het. Es sei denn, een Grootvader vertellt de Geschicht siene Enkel. ↔Gerd Schwerzel