Lüchow. Wenn man plattdütsch schrieben will is dat gor nich so einfach. Ein amtlich Rechtschriebung is dorför nicht o finnen. Dor söcht man mitunner no Bokstoben de dat gor nich gifft. Man mütt sick dorup verloten, dat de Leser dat uttospreken weit. So is dat mit Fremdsproken ja ok. Einfacher is dat, wenn man bloß uplosschnacken kann. Ober dat is in uns lütt Landkreis ok all unnerschedlich. Dor geiv dat mol sön Upkleber vör Autos ,,Wi snackt platt“. Wi snakt platt? Ne, wi schnacken platt. De ein hat sien Küh in Bucht un de anner sien Keih. Up Wisch at de ein Hei un de anner Hau lingn. In ein Kök ward Topkokels kokt un in de annner Tohopgekokts. Wenn dat in Winter in Tepling schniet, denn schneit dat twee Kilometer wierer in Lübbow.
In Teipling ward fried wenn Köst is un in Lübbow ward freit, in Kark notürlich un einig Städen in Kerk. De ein Sög hat Farken un de anner Färken un so wierer. Sön Utdrück as Piermon (Regenwurm), Poch (Frosch), Miechöpen (Ameise), Anotter (Storch), Kadeiker (Eichhörnchen) un so, mütt man meist öbersetten, dor kann man nich up komen. Wi seiten mol mit por Lühd ut anner Dörper an Disch un hem öber dat unnerschedlich Platt hier schnackt. Dor kämen den ok Frogen as: wu seggn ji denn dorto un dorto. Up einmol seggt einer: ,,Wu seggn ji denn to Breifkasten?“ Na, einfach ,,Breifkasten“ wär man sick einig. ,,So“ seggt he ,,wi seggn gornix, wi gohn still vörbi!“↔Elke Laufs